Kumakalat na naman ang isang maiinit at kontrobersiyal na usap-usapan online: ang umano’y pagbabayad daw ni Vice President Sara Duterte sa ilang opisyal ng Armed Forces of the Philippines upang bawiin ang kanilang suporta kay Pangulong Ferdinand Marcos Jr. Bagama’t wala pang matibay na ebidensiya o opisyal na pahayag na nagpapatunay sa alegasyong ito, mabilis itong naging sentro ng diskusyon at matinding debate sa social media.

Nagsimula ang bulung-bulungan matapos lumabas ang ilang post sa social platforms na nagpapahiwatig na may “galaw” diumano ang kampo ng Bise Presidente. Hindi malinaw kung saan nagmula ang mga akusasyon, ngunit tulad ng maraming isyung pulitikal, mabilis itong lumaki at pinagpistahan ng publiko. Ang mga tanong ay mabilis na naglabasan: Totoo ba ito? Sino ang nagpakalat? May pinanggagalingan ba na maaaring pagkatiwalaan?

Ayon sa ilang komentaristang tumutuligsa sa tsismis, mukhang isa lamang daw itong bagong bersiyon ng patuloy na tensyon sa pagitan ng dalawang kampo. Para sa kanila, malinaw na ginagamit ang social media para magpasiklab ng away at magpatindi ng politika. Samantala, may ilan namang netizens na hindi agad sinasantabi ang posibilidad, lalo na sa gitna ng mga kaganapang nagdulot ng lamat sa relasyong Marcos–Duterte nitong mga nagdaang buwan.

Ngunit kung susuriin, wala pang inilalabas na dokumento, audio, video, o kahit anong pisikal na ebidensiya na magpapatibay sa paratang. Wala ring opisyal na pahayag mula sa AFP na nagkukumpirma ng anumang transaksyon, at wala ring sagot mula sa tanggapan ng Bise Presidente hinggil sa isyung ito. Sa madaling salita, nananatiling tsismis at spekulasyon ang lahat. Gayunpaman, kahit tsismis lamang, may lakas itong makakuha ng atensyon—lalo’t mataas ang tensyong pulitikal sa bansa.

Ang ganitong uri ng kontrobersiya ay hindi bago. Sa politika, ang paglabas ng mga alegasyong walang malinaw na pinanggalingan ay nagiging paraan upang guluhin ang imahe ng mga personalidad, subukan ang katapatan ng kanilang mga kaalyado, at obserbahan ang magiging reaksyon ng publiko. Ngunit sa kaso ngayon, may epekto itong nagdudulot ng tanong sa integridad hindi lamang ng Bise Presidente, kundi pati ng institusyong militar na matagal nang itinuring na nonpartisan at tapat sa Konstitusyon.

Habang naglalabasan ang sari-saring opinyon online, may ilang eksperto namang nagpapaalala na maging maingat sa pagtanggap ng impormasyon. Anila, ang ganitong klase ng tsismis ay madaling makasira ng reputasyon, makalito sa publiko, at makapagpasimula ng hidwaan. Sa halip na maniwala agad, mahalagang suriin kung may pinanggagalingan bang kredible at kung may ebidensiya bang nakadikit sa mga akusasyon.

Samantala, may iba namang nakikitang mas malalim na dahilan kung bakit mabilis kumalat ang kuwento: ang patuloy na pagkawatak-watak ng political alliances at ang lumalalang hidwaan sa pagitan ng ilang kilalang pamilya sa politika. Sa bawat kontrobersiyang lumulutang, lalong humihiwalay ang mga kampo at mas lumilinaw ang pagkakaiba ng interes at layunin ng bawat panig.

Sa ngayon, nananatiling palaisipan ang tunay na pinagmulan ng alegasyon. Totoo ba itong nangyari, o isa lamang itong taktika upang palalain ang tensyon? Habang wala pang malinaw na katotohanan, malinaw ang isang bagay: hindi pa tapos ang ingay, at hindi pa humuhupa ang sigalot sa pagitan ng dalawang makapangyarihang pangalan. Sa mga darating na araw, inaasahang mas marami pang detalye o bagong bersiyon ng kuwento ang lilitaw—sapagkat sa politika, walang usaping basta-basta lamang naglalaho.

Hanggang sa may maglabas ng opisyal na pahayag o matibay na ebidensiya, ang kwento ay mananatiling bahagi ng malikot na mundo ng tsismis pulitikal. At habang patuloy itong pinag-uusapan, tanong ngayon ng publiko: Sino ang dapat paniwalaan—ang ingay ng alegasyon, o ang katahimikan ng opisyal na ebidensya?